We zijn er bijna... maar nog niet helemaal 🤓

Gisterochtend zijn we op tijd vertrokken richting Brampton, naar de laatste campground van onze fantastische reis. Dus ook onze laatste reisdag met onze camper, want na Brampton rijden we haar naar de verhuurder. En hoewel we bijna iedere minuut van alle dagen heel bewust beleefd hebben, nemen we op deze dag toch nog even de tijd om ons bewust te zijn van de heerlijke vrijheid van het reizen met de camper. Ons eigen huisje steeds bij ons, al onze spulletjes op een vaste plek, onze (inmiddels geheel eigen) routine van opbouwen, verblijven, afbreken en reizen. 

En hoe bijzonder is het om 5 weken samen op 33 m² (met de slide-out uit 🤓) te leven en dit zonder enige vorm van onenigheid of irritatie?! Helemaal ons eigen ritme, afgestemd op elkaar en op daar waar we zijn. Natuurlijk maakt ook dat onze beleving van deze fantastische reis.

We waren dus vroeg vertrokken, omdat het prachtig weer zou worden en we een uur of drie voor de boeg hadden. De plek die we hadden op de campground viel wat tegen, dus hebben we om een andere plek gevraagd. Die laatste paar dagen willen we wel graag in stijl van de hele reis, kunnen afsluiten. De andere plek was geen probleem, we konden zelfs kiezen.

Na het inchecken gaan we toch weer met ons slagschip op pad, naar Mississauga. Deze, op 5 na grootste stad van Canada, heeft 704250 inwoners. Dat wij de eerste keer de naam Mississauga niet uit onze strot krijgen is geen probleem want ook Barak Obama kon het niet uitspreken. We bevinden ons dus in goed gezelschap 😉. 

We gaan niet voor de stad, maar voor het Ontario Lake. Er ligt een prachtig stadspark aan het meer, met een watertrail om te wandelen. 

We wandelen wat, maken foto’s, genieten van het uitzicht over het meer (waar niet alleen de inwoners vissen, maar de vogels drukker zijn met deze hobby) én op de skyline van Toronto met de imposante CN Tower. We besluiten morgen rustig op de starten en nog een keer naar Mississauga te gaan.   

En dat hebben we dan vanmiddag dus ook gedaan na het pancake-ontbijt😲😆😋. Weer rustig wat rond gelopen, iets lekkers te eten gehaald, in de zon het uitzicht bewonderd. Bij Eva’s halen we een geweldig lekker ijsje. Softijs met heel veel extra’s in een Kürtőskalács (doe geen moeite om het uit te spreken...Eva noemt het gewoon chimney cakes en op z’n Nederlands is het "koek op stok"😁). En deze keer delen we niet. (maar krijgen beide het ijsje niet zelf op 🤣).

Terug op de campground steken we nog maar weer eens een fikkie. Nu hadden we de hele reis al  bekijks. Twee vrouwen, in een camper, een heeeel grote camper, met een supergrote slide-out. Soms steelse blikken, soms wat gemompel en soms stelden mensen ons gewoon wat vragen. Vandaag kwam onze Duitse buurman echter vragen of het mogelijk was of hij in onze mega-camper mocht kijken. Hij was zó nieuwsgierig. Vervolgens roept hij zijn vrouw omdat hij het net een huis vindt en zij moet dat ook komen bekijken. En zij roept vervolgens zoonlief, want hij wilde gister al kijken..... Buurman bood vervolgens met een groots gebaar aan dat we nu ook wel in zijn camper(tje) mochten kijken, maar na ons avontuur in Dummerston met de man die ons naar een bos lokte, trappen wij niet meer in dit soort clevere praatjes, wij zijn wel slimmer dan dat 🤓. Dit zeggen wij voor onze moeders, want wij gaan natúúúúrlijk niet met vreemden mee. Behalve als ze mooses kunnen laten zien diep in het bos😂🤣.  

Maar goed, nog een fikkie dus. Colaatjes, wijntje, worstje van het vuur. Nee, wij houden de sfeer er gewoon lekker in.