Lang leve Google Translate

We staan op tijd op, voor 7 uur omdat het mooi weer wordt en we niet de hele dag in de auto willen zitten en dus op tijd gaan vertrekken. We zijn wel een beetje blij dat we deze campground nu verlaten. Prima plek voor onze doorreis, maar nu niet bepaald een plek voor ons happy campers. We zijn niet in Quebec geweest, daarvoor komen we later in onze reis nog terug, maar niet op deze campground.

We rijden vandaag veel snelweg, dus kan Marieke ook weer eens een stukje rijden. Onderweg zien we enorm grote boerderijen met nog grotere silo’s. Bij sommigen staan wel 6 van die reuzen silo’s plus dan nog de nodige stallen en schuren. Het landschap is uitgestrekt, heuvelachtig aan de ene kant en aan de andere kant van de weg ligt de Saint Lawrence River. De Saint Lawrence verbindt de Atlantische Oceaan met de Grote Meren van zowel Canada als Amerika. De rivier is vanaf de oorsprong tot de uitmonding in de Atlantische Oceaan 3058 kilometer. De rivier bestaat uit zout en koud water, maar doordat er veel rivieren met zoet en warm(er) water hierin uitmonden, is het een heel aangename leefomgeving voor kril. En kril is iets waar walvissen gek op zijn! De rivier heeft prachtige oevers met strandjes, grote rotspartijen en eilandjes. De komende dagen willen we dit alles gaan bewonderen.

Het is niet zo druk op de weg dus we zijn er (alweer) eerder dan verwacht. Bij het inchecken blijkt dat de eigenaar van de campground geen woord Engels spreekt. Ze kan alleen Frans. Dit deel van Canada is Franstalig, maar we hadden verwacht dat ze op de campground wel een paar woordjes Engels zouden spreken. Dus Marieke brabbelt in haar beste Frans iets over “vue ma derrière” en Linda is blij dat ze haar eindelijk niet meer Hannie noemen. (Medewerkster “how can i help you honey” Linda “Hannie!?!?!!!”😜)

Gelukkig helpt Google translate ons aan een paar te kleine kutfietsen waar we ons het apezuur mee trappen tegen te steile bergen op. We fietsen eerst naar de supermarkt in het dorp en halen daar wat lekkers voor de lunch. Na wat gebrekkige instructies vinden we een prachtig strandje bij de rivier. Fijne plek om wat te eten. We maken daarna een heerlijke wandeling. We zien een boomstam, helemaal glad geschuurd door het water. Het lijkt wel of er een vloeibare zijden deken overheen ligt van goud en zilver. Na een uurtje wandelen zijn we teleurgesteld dat de slotloze kutfietsen er nog staan, want nu moeten ze dus ook nog mee terug 🤪.

Beloning is wel dat we een heerlijk rustig plekje hebben op de camping en in onze fikkleren (speciale kleding, stinkend naar de rook, ligt niet in de camper maar ergens apart) buiten een fikkie stoken (dat moet ook wel met deze kleren aan, want anders heb je last van je eigen stank).