Walvis ✅

We staan héél vroeg op, want vandaag gaan we met de camper op de ferry van Rivière de Loup naar Saint-Siméon. De ferry vertrekt om 8.00 uur en we hebben een kleine drie kwartier reistijd. Dus om 6 uur gaat de wekker en zorgen we dat we om 7 uur kunnen rijden. 

Eenmaal op de boot vinden we het best een bijzonder idee om zo met ons tijdelijke huis de rivier over te steken. De overtocht duurt ruim een uur en we staan de hele vaart buiten in de zon te genieten van het geweldige uitzicht. 

Halverwege zien we beweging in het water, het lijkt wel een walvis. En later nog eens. We zijn te ver weg om het echt goed te kunnen zien, maar dat er iets groots zwemt, is wel zeker.  Walvis ✅..? 

Vanaf Saint-Siméon rijden we naar Tadoussac. Tadoussac komt van het Indiaanse Totouskak en dat betekent borst. Er bevinden zich inderdaad twee ronde heuvels (tietuhhh😱😜😆) ten westen van Tadoussac. 

De omgeving is echt anders dan aan de overkant van de rivier waar we net vandaan komen. Hier geen langgerekte weiden, akkers en grote boerderijen maar dennenbossen met heel veel meren en huisjes aan die meren. We stelden ons Canada vooraf voor met mega grote boerderijen maar ook met veel meren en dennenbossen. En dat plaatje klopt dus helemaal. En als we al zo vaak tegen elkaar gezegd hebben deze reis,  zeggen we ook nu weer: “ohhh...wat is het hier mooi hè?” 😍

Geheel onverwacht gaan we vlak voor Tadoussac nog een keer met een ferry. Om het water van de baai over te kunnen want er is geen brug hier. Deze ferry is overigens gratis. 

We zijn veel te vroeg op de campground. Inchecktijd is 14 uur en wij staan er al ruim voor 11 uur. Omdat onze plek vrij is, mogen we gelijk doorrijden. Bij het inchecken boeken we gelijk een walvistocht in een zodiac. Een zodiac is een soort rubberboot met een motor waardoor je heel wendbaar en snel tussen de walvissen door kunt varen.

Nadat we propaan hebben laten bijvullen, rijden we door naar de baai vanwaar we vertrekken met de zodiac. We krijgen het advies geen foto-apparatuur mee te nemen, in verband met het water. Na veel wikken en wegen besluiten we zonder camera te gaan (spijt 😔). We krijgen een bijzonder charmant en Insta- en zeewaardig pakje aan. Een gele regen tuinbroek en een dikke rode jas, groene muts en witte handschoenen 😘.

En dat is hard nodig allemaal. Het water is steenkoud, krap 5 °C, het waait en het water spat op. Maar het is het allemaal waard, want in twee uur tijd zien we meerdere walvissen (check filmpje). Ze duiken traag boven, ademen uit (ze spuiten heel hard water omhoog), ademen in en duiken weer onder. Dit herhaalt zich een keer of twee en dan duiken ze diep onder voor ongeveer 15 minuten. Soms zien we ze dan een stuk verder omhoog komen, andere keren zijn we ze kwijt en speuren door naar andere walvissen. 

We zien voornamelijk de Fin Whale. Een walvis die tussen 18 en 24 lang is, tot 80.000 kilo weegt en wel 100 jaar kan worden. Het is een van de snelste walvissen. Het is geweldig indrukwekkend om in zo’n kleine boot zo dichtbij deze imposante dieren te komen. 

Na twee uur varen we terug naar de baai. Koud tot op het bot, maar zó blij met deze (alweer) super ervaring. 

✅ walvissen !!🤗🎉🎊

Zullen we maandag nog een keer gaan?? Dan met fotocamera??