Walvissen, zeehonden en.... belugas🤗😀

Vandaag gaan we nog een keer het water op. Linda wil toch de fotocamera mee (want een GoPro is dan wel waterdicht en kan dan wel aardige filmpjes maken, foto’s maken is een heel ander verhaal)! Ook willen we graag om 10 uur, bij een ander getij. De vorige keer was het onder invloed van eb, laag water. Nu is het onder invloed van vloed dus hoog water. Maar vooral ook omdat we het een geweldige ervaring vonden en ach...we zijn er nu toch😜.

Dus weer naar de baai, Insta-waardige pakjes aan en gaan!! Het valt ons al gelijk op dat er heel veel meer golfslag is en met name de andere kant van de boot heeft daar last van (lees: wordt kletsnat🌊💦). Het is de bedoeling dat, naast de bemanning, iedereen aan boord (12 mensen) meespeurt naar beweging in het water. Vooral de grote spuit van de walvis moeten we zoeken. 

Na even varen spot Marieke de eerste zeehond die zijn koppie heel eigenwijs boven water steekt. Door de heftige golfslag is het lastig om dieren te spotten, maar even later wijst Linda een walvis aan. Boot stil leggen, iedereen meekijken en weer door met zoeken. 

De bemanning vertelt over de dieren die hier te vinden zijn. Heel bijzonder en zeldzaam om te zien, zijn belugas. Een walvissoort, die ook wel witte dolfijn wordt genoemd. Ze zijn grijs tot ze  ongeveer een jaar of 5 zijn en geslachtsrijp zijn, dan worden ze wit. Wanneer deze dieren worden gespot, moet de boot wegvaren is de afspraak. Dit om ze rust te geven omdat ze hier met uitsterven bedreigd worden. Ze zijn heel nieuwsgierig en vriendelijk en zwemmen op de boot af, en dat is gevaarlijk voor ze. Dus daarom moet iedere boot van ze wegvaren. 

De gids is nog niet uitgesproken en dan....Marieke ziet beweging van 2 witte vissen lijkt het. Of is het golfslag? Nee hoor, het zijn echt witte vissen, dolfijnachtige vissen. HET ZIJN BELUGAS!!! 🎉🎉🎊🤗. Linda kan nog net de camera pakken, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Scherpe foto’s maken gaat niet, de boot vaart inderdaad direct weg en het water is te onrustig. We hebben ze gezien!!! Wat ontzettend bijzonder!!

Tussen de golven door zien we nog een aantal walvissen en zeehonden. Het water is echt ruiger dan de vorige tocht die we maakten. Na ongeveer 1,5 uur gaan we terug naar de baai. En hoe....

De golven zijn inmiddels enorm, we moeten tegen de golven en wind in terug varen. Het bootje klapt op de golven, het water gutst over ons heen. Met name Marieke heeft de grootste lol. Ook omdat de meneer naast haar steeds al het water in zijn rug krijgt omdat Marieke recht in plaats van gedraaid op het bankje zit (kijk maar naar het filmpje)😂🤣💦🌊. Linda demonstreert dat de GoPro waterdicht is. Tegen het einde van de tocht zijn wij de enigen die nog steeds vreselijk moeten lachen. We hebben de halve St Lawrence River in de boot liggen, maar dat kan de pret niet drukken (zaterdag geen drup en nu heeft Linda de fotocamera mee en dan dit 🤭). Het water staat in onze schoenen, onze speciale pakken hebben goed hun werk gedaan want het water stroomt er langs heen. Wel hebben we natte sokken, onderkant van de broekspijpen en zijn de boorden van onze shirts nat doordat er water via de natte handschoenen en onze gezichten loopt. 

Nalachend stappen we in de camper, doen droge kleding aan want ach....kan ons het schelen. WIJ HEBBEN BELUGAS GEZIEN!! En met deze heerlijke vibe komen we de rest van de dag door, steken een fikkie en blijven tegen elkaar zeggen “wij zagen belugas!!!”.