Toch nog...

4 juni 2019 - Greenville, Maine, Verenigde Staten

We zijn, na een rit vol rechte wegen, vroeg op de campground. We zijn op missie, want bij Moosehead Lake, je raadt het al, moet je natuurlijk op zoek naar Mooses. De eigenaar van de camping (waar het overigens vorige week nog 2 dagen heeft gesneeuwd!) weet een paar goede gidsen voor privé moose watching. We bellen er één en hij is gelijk super enthousiast. Hij staat te schilderen zegt hij, maar de beste tijd om te gaan is nu. Dus hij laat zijn kwast vallen, we proppen onze rugzak vol met cameraspullen, warme kleding en wat eten want de tour duurt 4/5 uur (!!!). Hij is er om 16 uur. Vlak voor vertrek merkt Marieke nog even op dat het grappig is om voor een hoop geld in de auto van een wildvreemde man te stappen, jezelf naar the middle of nowhere te laten rijden waar je geen ontvangst hebt en je daar dan zóóó blij mee bent 😳🤔.

Met deze geruststellende gedachte klimmen we in de auto bij Harold en zijn vriendin Amber. En vanaf dat moment start Harold met het zoeken naar mooses (elanden voor wie het nog niet wist). Hij hangt uit het raam van zijn stoere 4x4 en speurt in het bos naar sporen van mooses. Voetsporen, sporen waar ze hebben gegeten en wat ze hebben gegeten💩. Bij Moosehead Lake (dit meer heet zo omdat het op een elandkop lijkt) is in de jaren zestig een B52 neergestort, op een bergtop. Of wij het leuk vinden om daar een kijkje te nemen? Dat vinden we, dus crosst hij ons, al speurende de berg op. Op de top zien we overal wrakstukken van het vliegtuig liggen, heel surrealistisch. Sommige stukken zijn nog te herkennen als vliegtuig, sommigen niet meer. De stukken worden soms schoongeblazen, maar omdat het vaak onder een dik pak sneeuw ligt, blijft veel goed bewaard en redelijk schoon. De meeste materialen waar het vliegtuig van gemaakt is, kunnen redelijk goed tegen deze weersomstandigheden.

We rijden dieper het bos in. Amber zit achterin te speuren, Harold stuurt de auto tussen alle hobbels en bobbels door en speurt tegelijkertijd. Plots staat hij bóven op de rem. Voor ons staat een moose!! Een cow (koe) zegt Harold. Ze staat ons heel nieuwsgierig aan te kijken. En wandelt op haar gemak naar onze auto. Harold had al eerder verteld dat de mooses nu uit de bergen komen voor een aantal redenen. Het voorjaar is hier begonnen (sneeuw is net weg) en de bomen hebben veel frisse nieuwe blaadjes die ze eten, er zijn veel vliegen diep in het bos en daar hebben ze een hekel aan en lopen daar voor weg. Ook hebben ze na de winter behoefte aan zouten en mineralen. Een van die zouten zit in het water in kreekjes en plasjes: pekelwater van het schoonmaken/strooien van de wegen in de winter.

En dus gebeurt er recht voor onze ogen iets ‘normaals’, maar voor ons zo bijzonders: de moose knielt om te kunnen drinken van het zout uit een heel klein plasje midden op de weg. Kijk maar eens naar het filmpje. En ze doet dit niet één keer, maar wel twee keer. Marieke filmt en Linda laat de fotocamera overuren maken. Na het drinken loopt de moose op haar gemak naar ons toe, kijkt nog even in de auto en loopt dan voorbij. Linda hangt dan ook meer uit de auto, zittend in het raam, dan er in.

Het is een fantastische ervaring en we zijn super enthousiast. Ook Harold kan zijn enthousiasme niet bedwingen, de man glundert van oor tot oor. Hij leeft voor deze dieren zegt hij. Dat merken we in alles wat hij doet en zegt, hij vindt het mooi om mensen dingen te laten zien, maar alleen als dat met respect voor de dieren en natuur kan. Harold heeft een soort lokroep ontwikkelt waardoor hij weglopende mooses laat stoppen en omdraaien. Serieus het werkt ook nog 😆. Ze laten ons de mooiste plekjes hier zien, ondertussen zoekend naar wild. Marieke spot een paar wilde kalkoenen, Linda merkt herten op, maar Harold en Amber zijn kampioen Moose spotten. Met twee ‘kussende’ mooses sluiten we onze trip af.... of toch niet?! Nee hoor op weg naar de camping komen we er nog een aantal tegen, we zien er in totaal 17!!! Uitzonderlijk veel, vertellen de twee  natuurliefhebbers ons. Het record stond op 9. Naast de mooses zien we ook nog 4 kalkoenen, 4 herten en 2 racoons (wasberen) en berenpoep.

Moe van alle opwinding zetten Harold en Amber ons iets over 21:30 voor de deur van onze camper weer af. Ze hebben ons in  5,5 uur een geweldige ervaring gegeven. Zie je wel mam, het is wel leuk om bij een vreemde in de auto te stappen 😁🤓.

6 Reacties

  1. Yvonne:
    5 juni 2019
    WoW!!!!!!
  2. Carla Langerak:
    5 juni 2019
    Ik ben vooral erg onder de indruk van de berenpoep.
  3. Ilona:
    5 juni 2019
    Zoo!! Wat een belevenis. Te gek!!!
  4. Rita:
    5 juni 2019
    Bofkonten! Me a little bit jalous! Maar erg leuk voor jullie meiden! Prachtige vakantie weer, mooie verhalen en schitterende foto’s! Geniet ze verder👋🏻👋🏻
  5. Riek:
    5 juni 2019
    Nou ik dacht eerst. Doen ze het toch??? Maar wat blijkt de waarschuwing is toch blijven hangen. Nou ja als ze 1 keer gekke dingen doen. Kunnen ze wel opstappen. Dus het zal allemaal wel mee vallen. Leuk dat je zoveel wild gezien hebt. Jullie zouden dat zelf nooit vinden. Net als de boswachter hier. Die weten de plekjes en mogen overal komen. Super hoor!!!!
  6. Jolanda:
    6 juni 2019
    Wat een tof avontuur zeg! Super leuke gidsen.