Alweer fietsen!?!?

Normaal gesproken nemen we op zondagochtend de tijd om samen lekker te ontbijten. Gekookt eitje, verse jus, geroosterd boterhammetje zijn dan ‘the usual’. In Amerika moeten we natuurlijk iets anders bedenken, en dat worden pancakes. Terwijl Marieke een rondje rent zorg Linda voor alweer een heerlijk ontbijt: American Pancakes met maplesirup. 

Best een stevig ontbijt en maar goed ook, want toen waren we nog onwetend over ons lot die dag.....

Na het ontbijt stappen we weer op onze fietsen. Deze keer nemen we het fietspad de andere kant op en fietsen we tot het einde van het fietspad. We zijn dan echt nog niet op onze bestemming; het strand Cahoon Hollow Beach.

Met nog wat gevoelige billen (want wat zitten wij nu op een fietszadel??) trappen we dapper de eerste berg op, vol goede moed. Want de berg op, betekent ook in volle vaart er weer van af. Het weer is fantastisch, zonnig en lekker warm. Dus zo met de wind door onze haren van de berg af, is heel fijn. Hierna volgt nog zo’n beklimming, en nog een, en nog een en nog een......

Met verzuurde benen staan we uiteindelijk naar de zee te kijken, geniet wel maar weten nu ook dat we dat stuk óók nog terug moeten. Zucht....

We besluiten naar de andere kant van het eiland te fietsen, naar Wellfleet Harbour. Misschien valt die tocht wel mee, dat klimmen tegen de berg op. Maar helaas, ook dat was stevig klimmen. We vallen van onze fietsen op het terras bij Mac’s on the Pier. Een leuk visrestaurantje waar de lokale bevolking ook graag een hapje eet. 

We zijn op Kaap Kabeljauw, de we moeten natuurlijk dan wel de Cod gegeten hebben. Na het stevige ontbijt en de nog stevigere fietstocht smaakt ons het visje erg goed. Brandstof genoeg voor de terugtocht van 15 kilometer waarvan we ongeveer de helft nog klimmend afleggen voordat we weer op de Bike Trail terug zijn.

Enigszins opgelucht leveren we onze fietsen weer in en stoken op de camping een vuurtje waarboven we met speciale stokken worstjes roosteren.